4e etappe Noyon

Vandaag weer meer dan 90 km dus op tijd vertrokken, half 9 op de fiets.
Toen we vanmorgen wakker werden zagen we al dat het geregend had. Dat deed het bij vertrek niet meer maar het was nevelig en nat en door het opspatten nog natter.
In begin wat saaie grote wegen afgewisseld met wat rustigere wegen met behoorlijk wat steigingen tot aan St.Quetin.
De stempel gehaald bij het gemeentehuis van Honnecourt-sur-Escaut en dit keer een echte Camino stempel.

Saint Quentin gaf bij ons beide de associatie van de gevangenis waar Johnny Cash over zong en toen we daar de koffie op hadden moesten we die bij Johnny cash afrekenen.
Overigens had Saint Quentin in het geheel niets van een gevangenis. Best een mooi stadje.
Hier zaten we op de helft van onze route en waren flink opgeschoten.

Daarna verder en om 13.00uur onze laatste krentenbolken opgegeten bij een mooi natuur vennetje. Vanaf morgen naar de supermarkt voor onze boterhammen.


Verderop reden we een volgepakte eenzame fietser achterop. Het bleek Alex uit Münster te zijn, 26 jaar en goed Engels sprekend. Met hem hebben we een km of 10 verder gefietst en over van alles en nog wat gekletst. Was gezellig en ten afscheid zei hij te hopen dat als hij onze leeftijd zou bereiken hij net zo fit zou zijn als wij. Wij zeiden blijven trainen.

Toen door naar Noyon maar de route gaf de wat vreemde benadering van ons einddoel, volgens ons een hele omweg. Uiteindelijk om 3 uur aankomst bij Ibis Noyon.

Lekker douchen, beetje rusten, verhaaltje schrijven en dan naar de Buffalo Grill voor een heerlijke biefstuk en een paar heerlijke bieren. Het blijft tenslotte een pelgrimstocht.

Morgen verder.